MCOT TV has this news..
หลงเงาจันทร์ 26/2/2549
ตอนที่ 9 (ต่อจากวานนี้) คุณเอมอรมองพิมพ์ถามลูกชายว่านั่นใคร หนูเขมเหรอ เสื้อผ้าสีสวยเชียว
เอบอกไม่ใช่...พอรถจอด เขมร้องตื่นเต้นเรียกพี่เอ
ไหว้เอมอรถามว่า มาส่งเหรอคะ
เอมอรหันไปมองพิมพ์ พิมพ์เองใจหายคิดว่า
เรื่องมันบานปลายไปแล้ว เอมอรบอกเขมว่า
ไม่ได้มาส่ง ป้ากับพี่เอจะไปกับหนูด้วย
เมื่อผู้ใหญ่ในบ้านลงมาสมทบ พวกเจ้านายขึ้นรถ
พนักงานการครัวเอาของขึ้น
คนที่จะไปขึ้นรถตู้ รถเก๋งคันใหญ่ คุณปู่พร้อมแล้ว
ขบวนรถตากอากาศ
จึงเคลื่อนออกจากบ้านคุณปู่ไปทันที...
ใช้เวลาไปไม่กี่ชั่วโมง จึงไปถึงบ้านพักตากอา
กาศของคุณปู่ ลมพัดยอดไม้ไหวโยน
คลื่นซัดเข้าชายหาด อากาศสดชื่นกว่าเมือง
หลวงเทียบกันไม่ได้ ทุกคนจัดห้อง ข้าวของตามแต่
จะเลือก คุณปู่คุณย่าถูกพาไปนั่งรับลมให้
สบายใจ คุณปู่ยิ้ม
ร่าเริงสมใจพิมพ์ที่สุด...คุณเอมอรกับเอนั่งคุย
กับคุณปู่คุณย่า ทิพย์กับเขมตามมาสมทบ
ทิพย์เอาผ้าคลุมให้คุณย่ากันลมอย่างเอาใจ
เขมจีบปากพูดจาภาษาผ้าพับไว้ได้ไม่นาน
ชวนเอไปเดินเล่นทันที กระซิบบอกว่า คุยกับ
คนแก่ไม่สนุก
พิมพ์ถือถาดยาคุณปู่ น้ำผลไม้หลายแก้วมา
เอเห็น รีบโอบกอดเขม แล้วหยิบน้ำผลไม้ให้เขม
ตัวเองแก้วหนึ่ง ไม่มองหน้า แต่พิมพ์ยังเฉย
เขมเปลี่ยนใจกระแทกแก้วใส่ถาดพิมพ์จนเกือบหก
บอกว่า กินแก้วเดียวกับพี่เอดีกว่า แล้วเดินจากไป
พิมพ์พาถาดไปหาคุณปู่ พร้อมเอายาให้คุณปู่
เอารังนกให้คุณย่า แต่ย่ากลับปฏิเสธ
จะเอาอาหารเสริมให้ ย่าก็ไม่เอา พิมพ์เอาน้ำ
ไปเสิร์ฟทิพย์กับเอมอร
ทั้งสองก็ไม่ยินดียินร้าย ทิพย์ย้ำว่า ดื่มไม่ลงอีกด้วย...
ลงมาข้างล่าง นิติที่คอยจับตาสังเกตการณ์มา
ตลอด จึงถามพิมพ์ว่าจะไปไหน
พิมพ์บอกไปเดินเล่น พ่อมองตาพิมพ์ อย่าง
เวทนาเต็มที จึงโอบลูกสาว พ่อขอไปเดินเล่นด้วย
คุณเอมอรเห็นภาพพ่อลูกกอดกันเดินอย่างมี
ความสุข มองทิพย์และเขม
แล้วอดสงสารเขมไม่ได้...เอจึงสอดแขนกอด
เขมปลอบใจ...พ่อไม่รักเขมเลย
รักแต่ลูกสาวคนโตอย่างพิมพ์ชนก
จากนั้น เขมพาเอไปนั่งจู๋จี๋ชายหาด แล้วก็สุม
ไฟเล่นงานพิมพ์ต่อว่า พิมพ์ประจบผู้ชายเก่ง
ให้ผู้ชายรัก ไม่เว้นแม้แต่พ่อ คุณปู่ก็รัก แต่แม่
เขมกับคุณย่า เขาไม่สนใจ พี่เอไม่รู้
เห็นหงิมๆ ตอนเรียนหนังสือใครๆก็จีบ แฟนเขา
เยอะ เขาไม่ปฏิเสธใคร ผู้ชายแทบจะตีกันตาย
"ใครๆก็รักพิมพ์ พี่เออย่าไปรักเขาก็แล้วกัน"
"พี่ไม่มีวันรักผู้หญิงแบบนี้หรอก" แล้วเอก็ใจ
หายวาบ เมื่อเขมโอบรอบคอเขา โน้มหน้าลงมา
ดึงเอจูบอย่างเร่าร้อน เอดิ้นหนีมองซ้ายขวากลัวคนเห็น
เขมผิดหวังเมื่อเขาผลักเธอออกด้วยความแปลกใจ
...เขมผิดหวัง แต่ปั้นหน้ายิ้ม
เปลี่ยนเป็นร่าเริงเหมือนนกน้อย ดึงเอวิ่งไปตาม
ชายหาด หัวเราะระรื่นชื่นบาน...
ส่วนที่นั่งเล่นของผู้ใหญ่ เอมอรทำท่าจะเลี่ยงหนี
เมื่อทิพย์เริ่มจะพูดถึงพิมพ์
เพราะเห็นเป็นเรื่องภายใน แต่ทิพย์กลับ ให้เอมอร
อยู่ เรื่องนี้ไม่มีอะไรปิดบัง
คุณนิติไม่อยู่ ทิพย์จึงขอพูดให้หมดเปลือก
เอมอรจึงขอฟัง ไม่ออกความเห็น
"คุณพ่อคุณแม่คงต้องช่วยจัดการ พิมพ์รุกราน
เขมเหลือเกิน" ปู่ถามว่า
ถึงคำว่ารุกรานเลยรึ? "ค่ะ หนูขอใช้ คำนี้...
คุณพ่อคะ หนูพูดได้เต็มปาก
เพราะหนูเห็นกับตา ที่ไม่เห็นก็อีกหลายครั้ง...
พิมพ์พยายามเข้าใกล้ชิดเอ
หาเรื่องพูดกับเอ บางครั้งถึงกับตามไปดักเอ
แถวหน้าบ้านเลยค่ะ" หันไปทางเอมอร
"เอไม่บ่นอะไรให้เธอฟังเลยหรือ?"
"เอ...ไม่เคยพูดเลย" เอมอรเชื่อที่ทิพย์พูด
ส่วนคุณปู่ พงษ์
จึงหันไปถามย่าอารีย์ว่าเชื่อไหม?
"ฉันไม่เชื่อ" คุณย่าโพล่งออกมา ทิพย์กับเอม
อรหันขวับมองคุณย่า ซึ่งพูดต่อ "ทิพย์
เราเคยพูดกันแล้วนะ แม่ยังยืนยันคำพูดเดิม"
ย่าอารีย์หันไปหยิบน้ำส้มดื่ม
ทุกคนเงียบกริบ วางแก้วน้ำแล้ว คุณย่าว่าต่อ
"ไม่มีการพูดเรื่องนี้อีก แต่จำไว้
แม่ไม่ใช่จะไปเข้าข้างแบบไม่มีเหตุผล"
ทิพย์หน้าดำ.....
เมื่อทิพย์กับเอมอรกลับเข้าไปในห้องพัก
เอมอรจึงถามเหตุผลที่คุณย่าไม่เชื่อทิพย์
จึงได้ยินแต่การระเบิดอารมณ์ออกมาว่า
ไม่รู้ว่าคุณย่ามีเหตุผลบ้าบออะไร ส่วนเอมอรนั้น
ตอบคำถามทิพย์ว่า เธอเชื่อทิพย์ร้อยเปอร์เซ็นต์
ทิพย์จึงระบายให้เอมอรฟังว่า
ที่เขาลำเอียงลูกทั้งสองคน เพราะเขาไม่รัก
ทิพย์ แต่แรก แต่ที่แต่งงานกับเขา
เพราะทิพย์รักเขา แต่ตอนนี้ไม่สำคัญว่าเขา
จะรักลูกเขาแค่ไหน แต่สมบัติส่วนของทิพย์
และจากคุณปู่คุณย่า พิมพ์ไม่มีวันเท่าเขมแน่...
โดยเฉพาะเขมได้แต่งกับเอ
พิมพ์ไปหาคนอย่างเอทั่วเมืองไทย ก็ไม่มีวัน
เจอผู้ชายอย่างเอ....เอมอรฟังแล้วยิ่งปลื้ม
ยิ่งเห็นใจทิพย์มากขึ้น
นิติอยู่กับพิมพ์ที่ชายหาด เขาได้แต่บอกลูกว่า
ให้อยู่ ห่างๆเขม
เพราะไม่มีใครเปลี่ยนนิสัยเขมได้ ถ้าพ่อไป
ยุ่งเขมมาก ต้องทะเลาะกับแม่เขาอีก
แต่พิมพ์บอกว่า เธอห่วงเขมมาก พ่อจึงเตือน
"ลูกไม่ต้องทำอะไร ให้เป็นตัวของตัวเอง
พ่อไม่เคยสอนให้พิมพ์ประจบคุณปู่คุณย่า
หรือคุณแม่ทิพย์
พ่อไม่เคยสอนให้พิมพ์หลอกตัวเองหรือหลอก
ใคร พ่อเชื่อว่า ความเป็นตัวพิมพ์จะชนะทุกคน
ถึงไม่ชนะ ก็ไม่แพ้ เพราะลูกไม่ได้ลงสนาม
ต่อสู้กับใคร"
"คุณพ่อขา พิมพ์อยากจะบอกว่า สิ่งที่ดีที่สุด
ในชีวิตของพิมพ์ ก็คือพิมพ์มีคุณพ่อเป็นพ่อ"
"นั่นก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตพ่อเหมือนกัน"
พิมพ์โผเข้าสู่อ้อมกอดของพ่อ
อบอุ่นจนน้ำตาไหล...
พ่อลูกหารู้ไม่ว่า เขมกับเอเดินมายืนจ้องมอง
อยู่ เขมมือไม้สั่น
ก้าวไปหาพ่อลูก...เอได้แต่ยืนมองอย่างอยาก
ดูการตบตีกันให้สะใจ...ขณะที่คุณทิพย์
ยืนมองมาจากทางเรือนพัก พอเห็นเขมกำลังรี่
ไปหาพ่อลูก จึงบอกเอมอร
แล้วรีบวิ่งไปหาเขมจนตัวปลิว ร้องห้ามเขมลั่น
เอมอรวิ่งตามห่างๆ
ก่อนที่เขมจะลงไม้ลงมือพิมพ์ต่อหน้าพ่อ
ทิพย์ตรงเข้าดึงเขมออกมา เขมไม่ยอม
จะถามพ่อสักคำว่า เขมเป็นลูกหรือเปล่า
พ่อมีลูกสองคนหรือคนเดียว? นิติปราม
เขมยิ่งถามรุกหนักเอาเรื่องกับพ่อ พิมพ์ให้พูด
กับพ่อดีๆ เขมตวาดเสือกใส่พิมพ์
ตั้งคำถามเดิมๆใส่พ่อ เรื่องพิมพ์จะมาแย่ง
คู่หมั้นของเธอ
พ่อรู้เห็นหรือเปล่า...จงใจให้พิมพ์เดินทางลัด
ง่ายดี ไม่ต้องไปหาเอง พ่อสั่งให้หยุด
ไม่งั้นต้องลงโทษ ทิพย์เห็นท่าไม่ดี ดึงเขม
ออกไป เขมหันมาบอกว่า
อย่าคิดจะมาแย่งพี่เอไปจากเธอง่ายๆ ชาติ
หน้าตอนสายๆแล้วกัน
"พี่ไม่เคย หยุดพูดจาดูถูกพี่เสียที คู่หมั้นเขม
นั่นแหละที่เขมควรระวัง"
พิมพ์ไม่ไว้หน้าเอเช่นกัน
"ทำไม พี่เอทำไม พูดมานะ พี่เอทำไม"
เขมจะกลับมาเอาเรื่อง "โธ่เอ๊ย ทำเป็นไร้เดียงสา
ที่แท้ฉันรู้หมดแหละ เบื้องหลังเป็นไง ใครๆ
เขารู้หมดแหละ" เอมอรดึงแขนเอไป
เอดึงเขมไปด้วย ทิพย์บอกให้เอสงสารน้อง
เขมด้วย......พิมพ์
มองตามพวกเขา น้ำตาร่วงด้วยความคับแค้น
....นิติบอกลูกว่าพ่อไม่เชื่อใคร พ่อคิดเองได้
พ่อเชื่อพิมพ์คนเดียว เขมได้ยินหันมา แต่ถูก
เอกับแม่พาตัวหนีไป
เมื่อพิมพ์แยกไปอีกทาง นิติจะเดินขึ้น
บ้านพัก ทิพย์
มาดัก ด่าสามีว่าเป็นพ่อที่เลวมาก วันนี้ทำร้าย
ลูกของทิพย์ยังไง
ให้ได้สิ่งเลวๆกับลูกของเขาเช่นกัน นิติย้อน
ถามว่า ตั้งแต่เล็กจนโต
ทิพย์กับเขมทำอะไรกับพิมพ์ แล้วย้ำ
"เมื่อกี้ ผมก็ไม่ได้ทำอะไรเขมเลย แค่บอกว่า
ผมเชื่อลูกผมเท่านั้น
พิมพ์ไม่ทำอะไรเลวร้ายอย่างนั้นแน่...ส่วน
เขมจะสร้างเรื่องขึ้นมาทำไมนั้น
คุณนั่นแหละควรจะรู้ดี" นิติเดินหนีอย่างรังเกียจ
ทิพย์มองตามกำมือแน่นด้วยความแค้นและ
อาฆาตสุดๆ
ooooooo
จากเรื่องที่เกิดขึ้นที่ชายหาด จากนั้นเอพยา
ยามดักพิมพ์หลายครั้ง
แต่พิมพ์หลบหนีเอาตัวรอดได้หลายครั้ง...
แต่ที่กระทบหูเอชัดๆ เมื่อกำลังทานอาหารว่างกัน
คุณย่าสั่งตุ่มไม่ต้องทำกับข้าว จะไปทานอา
หารค่ำข้างนอกกัน ตุ่มแม่บ้านแม่ครัวมือดีโกรธ
ตัดพ้อว่า ให้เธอมาด้วยทำไม คุณย่าจึงบอก
ให้มาทำอาหารเช้า ตุ่มจึงโต้ทันที
"อาหารเช้า...คุณพิมพ์ทำได้ดีกว่าฉันด้วยซ้ำ
เพราะหัดมาแต่เล็กๆ เรื่องการบ้านการเรือน
ไม่เที่ยวไม่เตร่เหมือนเด็กคนอื่นหรอก"
คุณย่าฟังแล้วไม่เข้าหู จึงไล่ให้ไปเลย คุณปู่
ถามหาเขม ทิพย์บอกว่าปวดหัว ไม่มาทาน...
เอจึงขอไปดูเขม
เอเข้าไปหาเขมในห้อง หวินตามมาช่วย
ตามหลัง เขมผวามากอดคอเอจนเขาต้องแกะมือออก
หวินเห็นเต็มตา ทำท่าจะออกไป เอรีบเรียก
หวิน ขอน้ำแก้ว หวินกลับมารินน้ำ บอกคุณทิพย์ว่า
คุณเอสุภาพบุรุษจริงๆ กลัวคุณเขมเสียชื่อ...
ooooooo
คืนนี้ หลังกลับจากไปทานข้างนอกมาแล้ว
พิมพ์ ออกมาเดินคนเดียวที่ชายหาด
แล้วตกใจเมื่อหมออานนท์เดินมาหา
ทักทายว่า เขาดีใจที่พบพิมพ์ที่นี่
เขามาเลี้ยงรุ่นที่โรงแรมทางโน้น ทีแรก
จะไม่มา แต่ พอรู้ว่าพิมพ์มาทะเลที่นี่
เลยเปลี่ยนใจ ริสาบอกว่า บ้านพักพิมพ์
อยู่แถวนี้
ขณะคุยกันนั้น เอกับเขมพากันเดินเล่น...
แล้วเอถึงชะงัก เมื่อเห็นพิมพ์กับหมอเดินมา
บังเอิญพิมพ์สะดุดจะล้ม
หมออานนท์รีบประคอง...เอมองมาเห็น
พอดี...แล้วทั้งสองล่ำลาจากกัน...
พิมพ์เดินกลับ ต้องหยุดชะงัก เมื่อเอมา
ยืนมองอยู่อย่างจับผิด พิมพ์จะผละหนี
เอกรากเข้ามาจับไว้ เธอสั่งให้ปล่อย
เอคำรามใส่ว่า ทีเมื่อกี้ ไม่อยากให้ปล่อย
"ตามมาถึงนี่ ขาดไม่ได้ จะตายรึไง"
พิมพ์ต่อสู้เอาตัวรอด "บอกสิ ว่าขาดไม่ได้ จะช่วย"
"คนเลว ใจต่ำ ใจสกปรก ปล่อย ฉัน
ต่ำก็อย่ามายุ่ง"
"อย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนสิ"
"ฉันทำอะไร...เดือดร้อนใคร" พิมพ์
ตะคอกถามอย่างเหลืออด เอกลับให้คิดเอาเอง
ทั้งสองจึงกอดรัดฟัดกันจนพิมพ์เหนื่อย
ตัวอ่อนล้า เอต้องพยุงไว้...
(อ่านต่อพรุ่งนี้)
[ 2006-02-25 : 13:53:31
anyone care to translate? ..thanks in advance
[post="83623"][/post]
